نـشـسـتـه‌ایـم ولی تـذکـره مـهـیـا نیست            خبر رسیده که دیگر برای ما جا نیست

قـبـول وصـلـۀ نـاجـور این بـسـاط منم            قـبـول جـای بیـابـان کـنار دریـا نیـست

اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را            ولی کسی که نیفتد به پاش از ما نیست

قسم به عصمت زهرا که زود می‌شکند            قدی که زیر مصیـبات کـربلا تا نیست

به یاد تـشنگی‌اش، تـشـنه کـام باید مُرد            سر شکسته که در این بساط پیدا نیست

چه شد که حضرت زینب دوید، چون گودال            هنوز هم‌ که هنوز است جای زنها نیست

نشست لحـظۀ آخـر به سیـنـه‌اش قـاتـل            گرفت موی سرش را، مجال حاشا نیست

و تیز بودن تیغ از شروط انصاف است            کـنار جـرعـۀ آبی که حـق قـربانی‌ست